Rusya’nın hücumları sonucu Ukrayna’da başlayan savaş nedeniyle birçok insan ülkelerini terk etmek zorunda kaldı.
Saldırıların başlamasıyla birlikte ülkelerinde sıkıntı günler geçiren Ukrayna Atletizm Federasyonu bünyesindeki ulusal atletler, Türkiye Atletizm Federasyonu’nun daveti üzerine İzmir’deki üst seviye kamp tesisi TAF-Turkcell Yüksek Performans Merkezinde ağırlanıyor.
Zor kurallar altında ülkelerini terk etmek zorunda kalan 4’ü antrenör 12’si sportmen ve 5’i sportmenlerin çocukları olmak üzere 21 kişilik kafile, 16 Mart tarihinden itibaren buraya gelerek hem idmanlarını hem de toplumsal hayatlarını sürdürüyor.
Türkiye Atletizm Federasyonu Lideri Fatih Çintımar’ın çabalarıyla İzmir’de ağırlanan Ukraynalı atlet ve antrenörler, burada ağırlandıkları için Türkiye’ye teşekkür ederken, akılları ülkelerindeki savaşta kalarak güç mental kaideler altında temmuz ayında düzenlenecek Dünya Şampiyonası’na hazırlandıklarını belirtti.
Antrenörlerden TAF’a teşekkür
Ukrayna Ulusal Grubu Yürüyüş Başantrenörü Anatolii Solomin, daveti için Türkiye Atletizm Federasyonu’na teşekkürlerini iletti.
Solomin, “24 Şubat’ta Rusya’nın başlattığı akınlar tüm ülkeyi tesiri altına almış durumda. Şu an yaşanılan büyük bir felaket var. İnsanların üzerine bombalar yağıyor ve siviller ölüyor. Biz bunun bir an evvel bitmesini istiyoruz. Ukrayna Ordusu vatanımızı korumak için tüm gücüyle savunuyor. Eminiz ki zafer bizim olacak. Bizim tek dileğimiz savaşın bir an evvel sona ermesi. Biz 23 Şubat’ta Antalya’da gerçekleştirdiğimiz Dünya Yürüyüş Kupası hazırlıklarımızı tamamladıktan sonra Kiev’e döndük. Bir gün sonra Rusya ülkemize saldırınca bu şampiyonaya katılamadık. Daha sonra Türkiye Atletizm Federasyonu devreye girerek bizi buraya davet etti. Uzun yıllardır da âlâ bir dostluğa sahibiz. Olağanda bizim İzmir’e gelme planımız yoktu. Bize bu türlü bir ortamı sağlayan Türkiye Atletizm Federasyonuna teşekkür ediyoruz” dedi.
Mikola Kolitko: “İnternet üzerinden idman programlarını yolluyorum”
Ukrayna Ulusal Kadro Antrenörü Mikola Kolitko, Ukrayna’da kalan atletlerine internet üzerinden idman programları gönderdiğini söyleyerek, “Kamp imkanını bize sağlayan Türkiye Atletizm Federasyonu’na çok teşekkür ediyoruz. Burada yüksek performans merkezinde bizim bütün gereksinim duyduğumuz şeyler var. İnternet üzerinden Ukrayna’daki ailemizle irtibat kurabiliyoruz. Benim bütün ailem, dostlarım ve atletlerim Ukrayna’da kaldı. Onlara internet üzerinden ulaşarak idman programlarını da yolluyorum. Onlar da sirenler çalmadığı sürece idmanlarını yapmaya çalışıyor. 30 Nisan’a kadar şimdilik burada kamp yapma planımız var. Daha sonrası ile ilgili de savaşın durumunu takip ederek Türkiye Atletizm Federasyonu ile plan çerçevesinde ortak çalışmalar yapacağız” diye konuştu.
Ekaterina Tabashnyk: “Şu anda hayatta olmayabilirdik”
Rusya atakları başladığında sığınaklarda saklanan ve 7 gün boyunca dışarı çıkamadıklarını belirten Yüksek Atlama Ulusal Grup Atleti Ekaterina Tabashnyk, “Savaşın ülkemize geleceğini beklemezken ülkemiz, kentlerimiz, meskenlerimiz savaşa maruz kaldı. Rusya akınları şu an her yeri yıkıyor, darmadağın ediyor. Daima bombardıman altındayız; çok üzgünüz. Şu an benim orada annem, ağabeyim, onun ailesi ve tüm sevdiklerim var. Hepsi ayaktalar, hepsi silahlandılar. Şu an ülkemizi korumak için savaşıyorlar ve daima onları düşünüyorum. Biz Harkov’da şu an bir idman yapma bahtına sahip değiliz. O yüzden Türkiye Atletizm Federasyonu’nun bize yapmış olduğu davet bizim için çok değerliydi. Biz onlara çok teşekkür ediyoruz. Zira en azından burada idman yapabiliyoruz. Hayatımıza bir formda kaldığımız yerden devam ediyoruz. Yarışlara hazırlıklarımızı tamamlamaya çalışıyoruz. Şu an antrenörlerimiz yanımızda olmasa da bir halde burada hazırlıklarımızı yapmaya devam etmeye çalışıyoruz. Akınlar başladığında sığınakta kalıyorduk. Biz Türkiye’ye gelmek için o sığınaktan çıktıktan birkaç saat sonra kaldığımız sığınağa bir bomba düşmüş ve orası büsbütün şu anda yıkıldı. Yani şu anda hayatta olmayabilirdik” formunda konuştu.
Marina Klypko: “Arkadaşlarımıza daima hayatta olup olmadığını sormak çok acı bir şey”
Ekaterina Tabashnyk ile çocukluk arkadaşı olan ve tıpkı sığınakta 7 gün geçiren Ukrayna Sırıkla Atlama Ulusal Grup Atleti Marina Klypko da yaşadığı güç günleri anlattı.
Klypko, “Biz 23 Şubat’ta bir şampiyona için hazırlıklarımızı Sumi kentinde devam ettiriyorduk. Lakin o gün ülkede harikulâde hal ilan edildi ve sonrasında bize konutlarımıza dönmemiz söylendi. 24 Şubat sabahına telefon ya da alarm sesi ile değil maalesef bomba sesleri ile uyandık. Burada bulunmamızın sebebi de hoş bir şey değil ne yazık ki. 24 Şubat’ta bomba seslerini duymaya başladığımızda ben Kharkiv kent merkezindeydim. Ailem kent merkezine 50 kilometre uzaklıkta bir kasabada yaşıyor. Beşerler nereye kaçacağını bilmiyordu. Toplumsal medya üzerinden arkadaşlarımıza daima hayatta olup olmadığını sormak çok acı bir şey. Zira her an bir yerde üzerinize bomba düşebilir. Dünya Salon Atletizm Şampiyonası için bizi Belgrad’a davet ettiler lakin oraya gitme bahtım elbette yok. Zira sırıklarım nerede bilmiyorum, ne yapacağımı bilmiyorum, bedenim ne halde bilmiyorum, kendimi ona konsantre edemiyorum. Türkiye Atletizm Federasyonu bizi buraya davet etti. Bize burada hem idman imkanı sağladılar hem de atlayabilmem için, idman yapabilmem için burada bize sırık buldular. Şu an temmuz ayında Amerika’da gerçekleştirilecek Dünya Şampiyonası için hazırlıklarını sürdürüyorum” dedi.
