Samimi açıklamalarda bulunan sanatçı, 37 yıllık eşi Didem Şahin’le nasıl tanıştığını da anlattı ve eşinin ailesinin evvel büyük zorluk çıkardığını söyledi:
“Biz sanatkara kız vermeyiz dediler. Üçüncü sefer istemeye gittim, babası ‘Bu adamı seviyor musun?’ dedi. Yanıt yok! ‘Cevap vermediğine nazaran seviyor, verdim gitti’ dedi.”
Nişan yüzüklerini Zeki Müren’in taktığını anlatan Şahin, oğlu Önder doğduğunda sanatkarın armağan olarak 30 altın verdiğini söyledi.
Usta sanatçı, sohbetin bir kısmında, 1980’li yıllarda geçirdiği trafik kazası sonrası hayata nasıl tutunduğunu da anlattı. Arabasına kamyon çarptığını söyleyen Şahin, o müthiş anları şöyle anlattı:
“Caddebostan’a giderken önümüze kamyon fırladı. Yanımdaki arkadaşım vefat etti. Elimi alnıma koyarak, başımı korumuşum, yoksa ölecektim. Kolumu keseceklerdi neredeyse. Başkan bir yaşındaydı daha. Başıma darbe yediğim için bir yerde saç var, bir yerde de yok.”
ÇÖPTEN EKMEK YEDİM; BENİM HAYATIM BİR ROMAN
Hayat kıssası Antakya’da Suriye hududundaki bir köyde yoksul bir ailenin çocuğu olarak başladı. Bin bir macerayla İstanbul’a geldi. Hem hayatta kalmaya hem de keşfedilmeye çabaladı. Emekleri boşa gitmedi, Türkiye’nin en başarılı müzisyenlerinden biri olarak ismini müzik tarihimize yazdırdı. ‘Özledim’, ‘Seninle Başım Dertte’, ‘Gitme Sana Muhtacım’, ‘Ben Sevdalı Sen Belalı’ üzere sayısız hite imza attı.
Sanat hayatında 50 yılı geride bırakan Selami Şahin yaşadığı zorlukları Hürriyet’ten Hakan Gence’ye anlamıştı;
* Antakya’nın Yayladağ’ında, Suriye hududuna yakın bir köyde doğdum. Merhum anne-babam çok yoksuldu. Babam inşaat emekçisiydi. Annem Mısırlıydı, hiç Türkçe bilmezdi. Ben de Türkçeyi ilkokula giderken öğrendim.
* Öğretmenlerim “Senin sesin çok hoş. Günün birinde müzikçi olabilirsin” sıkıntısı. Ancak nota, Müzik nedir bilmiyordum ki. Yalnızca köyde kendi kendime kaval çalardım. Ben de “Şarkıcı olacağım” diye ailemin gönlünü alıp köyden yola çıktım. 15 yaşında üstü kapalı bir kamyona bindim, cebimde beş kuruş para olmadan Antakya’ya gittim. Çabucak iş aradım. Bir lokantada komilik yapmaya başladım. Adana, İskenderun… Gezdim, çalıştım. Lakin baktım ki oralarda müzikçi olunmaz. İstanbul’un yolunu tuttum.
* Elimde tahtadan bir bavul, başladım iş aramaya… Bulamadım. Birinci gece Taksim Parkı’nda yattım. Sonraki gün Beyoğlu’nda Şato Hotel’de çalışmaya başladım. Müşteri gömleği yıkadım, ütü yaptım, tuvaletleri temizledim. Otelin en üst katında halılar, kilimler vardı, onların üzerine bir yorgan koyup orada yatıyordum. Ancak param azdı. Daha rahat yiyecek bulurum diye düşünüp Tarlabaşı’nda Lades tavukçusunda komilik yapmaya başladım. Bir mühlet sonra işten çıkardılar.
* Gülhane Parkı’nda üç gün üst üste yattım. Çöp kutularına atılmış ekmekleri yedim. Çok acılı günler yaşadım.
* Merhum Recep Dengin’in sahibi olduğu bir plakçıda işe girdim, dükkânda kalmama müsaade verdiler. Orada çalışırken bir gün müzisyen arkadaşların geleceğini ve Yemek yiyeceklerini duydum, memnunluktan uçtum. Yanlarına gidip “Bana plak yapabilir misiniz? Sesim çok hoş. Yoksa işten ayrılacağım” dedim. “Daha çok küçüksün, nota bilmiyorsun fakat sesini bir dinleyelim” dediler. ‘Gurbette ömrüm geçecek’ diye bir türkü okudum, hepsi ayağa kalktı. Sesimi çok beğendiler. Art geriye 45’likler yapıldı. Ve birden neye uğradığımı şaşırdım, ünlendim…
* 16 yaşında ünlendim, nota bilmiyorum, ilkokul mezunuyum… Ders alırsam param azalır diye kitaplara bakarak kendi kendime öğrendim.
Gözden Kaçmasın
1 TL tazminata mahkum edildi!
Engincan Ural ile Merve Kaya evleniyor…
